Herdenken of verwachten? Ik ben opgegroeid met het beeld dat de discipelen maar weinig begrepen van de hemelvaart van de Heere Jezus. Zij stonden Hem maar na te kijken, stelden nog steeds domme vragen, en werden terecht gewezen door de engelen. Maar, klopt dat beeld eigenlijk wel?
Jezus bewees onmiskenbaar dat Hij was opgestaan en leefde (Hand 1:3). Stap voor stap laat Hij hen weten wat er straks, na Zijn vertrek, van hen verwacht wordt, namelijk op pad gaan en het Goede Nieuws verkondigen, onderwijs te geven, gevolg d door tekenen en wonderen. “Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden.” (Mark 16:16). Heel de wereld is hun zendingsterrein. En, voegt Hij er nadrukkelijk aan toe: “En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld.” (Matt 28:20). Vlak voor Zijn sterven, had Hij hen verteld hoe dat einde er uit zou zien (Matt 23-25), en na Zijn opstanding sprak Hij met hen over “de dingen die het Koninkrijk van God betreffen.” (Hand 1:3). Logisch dat zijn discipelen dan vragen of Hij ‘in deze tijd voor Israël het Koninkrijk weer oprichten?” (Hand. 1:6). Een Koninkrijk waar Jezus Koning is, is pas echt een Vrederijk; Hij is de Vredevorst (Jes. 9:5). Jezus bestraft hen niet over de gedachte aan een aards Koninkrijk, maar wijst hen op de tijd. Met andere woorden, het Koninkrijk komt, maar wanneer, dat is verborgen.
Dan is het zover. “De Heere dan is, nadat Hij tot hen gesproken had, opgenomen in de hemel en heeft Zich gezet aan de rechterhand van God.” (Mark 16:19) Jezus neemt Zijn rechtmatige plaats in! Lukas beschrijft dat Jezus zijn discipelen zegent en al zegenend opgenomen wordt (Luk 24:50-51). Zij kijken Hem na, ook nadat zij Hem niet meer kunnen zien. Natuurlijk, wie zou dat niet doen als je echt afscheid neemt van de Meester? Ook al is Hij voor je ogen weggenomen, je zou blijven staren. Dat lijkt me geen bewijs dat ze er weinig van begrepen. Juist niet. Ze beseften: Hij is echt als Mens van deze aarde weggegaan, en ook hún burgerschap is nu in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten (Fil 3:20). Een kort woord van de engelen brengt hen weer op aarde. Hij komt terug, zoals Hij gegaan is (Hand 1:11). Geen vermaning, maar verwachting! Geen wonder dat zij in aanbidding stonden: “Zij aanbaden Hem en keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap.” Luk 24:52. Hemelvaart is niet alleen herdenken, maar vooral verwachten. Toekomstverwachting!
De hemelvaart van Jezus was niet alleen nodig voor ons, maar ook voor Hem. Hij nam Zijn rechtmatige plaats in. Hij bracht de Mens bij God, nadat God bij de mensen kwam. Hij ging niet weg, om daarmee te zeggen: nu kunnen jullie het zelf wel, want ‘Ik ben met jullie tot de voleinding van de wereld’.
“Maar zij gingen overal heen om te prediken…” (Mark 16:20); Dat is het logische gevolg, én gehoorzaamheid. Hoe eerder alle mensen met het Evangelie bereikt worden, hoe eerder hun Meester terug komt. Overal prediken: dat is alleen mogelijk omdat Jezus op Zijn plaats zit. En door Zijn Geest is Hij overal, dankzij Pinksteren.
Nee, zijn discipelen begrepen de hemelvaart van hun Meester heel goed. En ik nu ook beter. Jij?