En een zeker dienstmeisje zag hem bij het vuur zitten en zei, met haar ogen op hem gericht: Ook hij was bij Hem.
Maar hij verloochende Hem en zei: Vrouw, ik ken Hem niet.
En kort daarna zag een ander hem en zei: Ook u bent een van hen.
Maar Petrus zei: Mens, dat ben ik niet.
En ongeveer een uur later bevestigde een ander met stelligheid: Het is werkelijk waar, ook hij was bij Hem, want hij is ook een Galileeër.
Maar Petrus zei: Mens, ik weet niet wat u zegt.
En onmiddellijk, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan.
Lukas 22 : 56-60
Petrus heeft moed. Eigenlijk is het overmoed. Hij is wel de laatste die Jezus verlaat. Dat toont zijn karakter. In nood leer je je vrienden kennen! Iemand op wie je vertrouwen, op bouwen kunt. Petrus betekent rots. Die naam heeft hij van de Heere Jezus gekregen (Johannes 1:43; Mattheus 16:16-18).
Maar nu heeft hij zich toch grondig in de nesten gewerkt. Petrus wordt gezien. Hij wordt herkend aan zijn persoon. U was bij Hem, U bent één van Hem. Het is kiezen of delen. En hij kiest ervoor om te loochenen dat hij dat hij Jezus kent. Pff, dat was op het nippertje. En zeg nu zelf, Petrus had tijd genoeg om zich na de eerste twee keer terug te trekken. Maar een uur later kwam de derde keer. Toen herkende iemand hem aan zijn stem, aan zijn dialect. En ja, toen kraaide de haan onmiddellijk. Tot drie keer toe verloochend. Zo werkt het vaak. Als je één keer liegt, moet je vaker liegen.
Kun je het je voorstellen? Je beste vriend, die steeds voor je op kwam – hoe dwaas soms ook -, die je tot hier gevolgd is…. Ook hij verraad je. Dat is de pijn van verraden liefde. Het trekt diepe sporen in je leven als iemand die je vertrouwt, zich van je afkeert.
Wie hoog staat, kan laag vallen. Dat geldt ook ons. Wie denkt beter te zijn als Petrus, is net als hij.
