Kennis van ADHD

Wat is ADHD? ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, dat wil zeggen een Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. Bedoeld wordt niet een tekort aan aandacht door de omgeving, maar ADHD-kinderen kunnen slechts korte tijd hun aandacht bij iets houden. Anders gezegd: ADHD is een ontwikkelingsstoornis van het vermogen om het gedrag onder controle te krijgen met het oog op de toekomst. "Het niet kunnen remmen van gedrag", waarschijnlijk veroorzaakt door verminderde werking van bepaalde hersendelen.

Welke problemen geeft dit (zeker als er geen medicijnen worden gebruikt):

	Problemen met uitstel van beloning.
	Moeite met impulsbeheersing ("eruit flappen", niet op de beurt kunnen wachten)
	Gemakzucht
	Te veel risico's nemen (impulsief!)
	Impulsief denken
	Hyperactief
	Hyperresponsief (reageren (te) snel)
	Moeite met opvolgen van instructies (impulsief in gedachten; alweer aan iets anders denken; je zou het 'onrust in de gedachten' kunnen noemen)
	Ongelijkmatig patroon van werken

Een leerlingen die medicijnen slikt, kan daardoor beter functioneren. Daarom vallen deze kenmerken in de klas niet altijd direct op. Docenten zullen hem echter blijvend moeten stimuleren (positieve opmerkingen zijn beloningen!) en helpen (door een duidelijke structuur in de les aan te brengen). Als een leerling met ADHD zijn motivatie om ervoor te gaan, eenmaal kwijt is, is het ontzettend moeilijk om deze motivatie weer te pakken te krijgen. Dan zul je ook de kenmerken gaan herkennen!

(Kader 2.1)

Ik weet dat ik niet met urenlange discussies moet aankomen, want zoiets heeft geen enkel effect. Als ik iets duidelijk wil maken, doe ik dat kort en bondig, want als het lang duurt, is hij al lang met iets anders bezig. Over dingen die hem obsederen, zoals computers, kan hij echter wel een lang gesprek voeren. Het gaat dan over iets concreets. (een moeder over haar zoon met ADHD, in: Psychologie Magazine, april 1999).

ADHD'ers lijken naar die aspecten van een situatie te worden getrokken die de meeste beloning opleveren, het leukst zijn of het meest bekrachtigend. Iedereen streeft naar een beloning (waardering, rust, schouderklopje, diploma, enz.), wat dan ook). Mensen zonder ADHD kunnen hun gedrag zo remmen, dat de beloning uitgesteld kan worden. Wordt ADHD-gedrag niet of niet voldoende (snel) beloont, dan wordt de aandacht van een ADHD-er verlegd naar een activiteit die dat wel doet. Een kind met ADHD leert niet (of weinig) van zijn fouten. Wat je vandaag verboden hebt, doet het morgen weer, ook al toont het oprecht berouw. (Kader 2.1)